Γιώργος Κιμούλης: Έχω ανεπτυγμένο το αίσθημα του δικαίου, ασχέτως αν πολλές φορές μπορεί να μην τα έχω καταφέρει καλά

Ισχυρό είναι το αίσθημα του δικαίου που διακατέχει τον Γιώργο Κιμούλη, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος, τονίζοντας ότι παρά την έντονη επιθυμία του για δικαιοσύνη, δεν καταφέρνει πάντα να την εκφράσει με τον καλύτερο τρόπο.

Ο Γιώργος Κιμούλης εξήγησε σε συνέντευξή του στο περιοδικό «OK!» ότι, αν έχει κάνει κάποιο λάθος χωρίς να το γνωρίζει, διακατέχεται από έντονο αίσθημα δικαίου και προσπαθεί να επανορθώσει. Πρόσθεσε, ότι πολλές φορές ζητάει συγγνώμη όταν σφάλει στη συμπεριφορά του απέναντι σε κάποιον, αλλά η λεκτική συγγνώμη από μόνη της δεν αρκεί κατά τη γνώμη του.

Όπως είπε σχετικά με το εάν έχει αδικήσει στη ζωή του: «Αν έχει συμβεί, το έκανα χωρίς να το ξέρω. Έχω ανεπτυγμένο το αίσθημα του δικαίου, όπως σου είπα πριν, ασχέτως αν πολλές φορές μπορεί και να μην τα έχω καταφέρει καλά. Έχω ζητήσει πολλές φορές “συγγνώμη” αν κάνω ένα λάθος στη συμπεριφορά μου με έναν άνθρωπο. Αλλά δεν μου φτάνει η λεκτική συγγνώμη, προχωράω σε πράξεις. Η συγγνώμη είναι ένα είδος εγωιστικής μετάνοιας που δεν με αφορά. Ζητάς μια “συγγνώμη” και νομίζεις ότι έχεις καθαρίσει. Δεν φτάνει αυτό. Στο λάθος που έχεις κάνει, κάποια πράξη έκανες και αυτό τον έχει πληγώσει. Πρέπει λοιπόν με κάποια πράξη να του το ανταποδώσεις και όχι απλώς με μια λέξη».

Σε ερώτηση που δέχτηκε σχετικά με το ποιον φοβάται, απάντησε ότι η πηγή είναι ο φόβος του θανάτου: «Στη ζωή μας υπάρχει ένας φόβος, εκτός του φόβου του θανάτου από όπου πηγάζουν όλοι οι άλλοι φόβοι. Είναι ο φόβος προς τους άλλους ανθρώπους. Εγώ δεν φοβάμαι τους ανθρώπους. Στην τέχνη με την οποία ασχολούμαι, υπάρχει ένα διαρκές “πάμε από την αρχή”, σαν να ξεκινάς από το απόλυτο μηδέν. Κάθε αρχή έχει και ένα άγνωστο “μετά”. Για να μπορείς να κάνεις το πρώτο βήμα, πρέπει να μπορείς να ρισκάρεις. Και το ρίσκο εμπεριέχει κίνδυνο. Αν επιτρέψεις να κυριαρχήσει ένας φόβος, έστω και απροσδιόριστος, επαναπαύεσαι σε ό,τι έχεις κάνει στον παρελθόντα χρόνο και παραμένεις στάσιμος».