Κίνα-Ρωσία σε έναν νέο «μήνα του μέλιτος»

Η ειδική σε ζητήματα Κίνας, Άννα Σπακόφσκαγια, τονίζει ότι η συνεργασία μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου παραμένει σταθερή και ενισχύεται συνεχώς σε πολλούς, νέους τομείς, με την Ινδία να διαδραματίζει υπολογίσιμο ρόλο στο παγκόσμιο σκηνικό. Η ανάλυσή της στη Deutsche Welle φωτίζει τις εξελίξεις στη σινορωσική συνεργασία, τη θέση της Ινδίας και τις ενδοδυτικές ανησυχίες για τις ισορροπίες ισχύος.

Η μετεξέλιξη της σινορωσικής συνεργασίας

Η συνεργασία Κίνας-Ρωσίας εισέρχεται πλέον σε μια νέα δυναμική φάση, με την πολιτική επιστήμονα να επισημαίνει ότι δεν περιορίζεται απλώς στη διατήρηση καλών σχέσεων, αλλά ενισχύεται ποιοτικά και ενεργοποιεί συνεχώς καινούριους τομείς κοινού ενδιαφέροντος. Η ίδια, με μακρά θητεία σε πανεπιστήμια της Σανγκάης και βαθιά γνώση της ασιατικής πολιτικής, υπογραμμίζει: «Οι δύο χώρες ωθούν τη σχέση τους σε μια νέα διάσταση. Είναι ενδιαφέρον πώς αποτυπώνεται αυτό στα ΜΜΕ, ενώ δεν λείπουν φωνές διαφωνίας και επιφυλάξεων και στις δύο πλευρές. Δεν έχουμε μια ενιαία, μονολιθική εικόνα».

Αξιοσημείωτη είναι η εκτίμησή της ότι, εκεί που μέχρι πρόσφατα προείχε η ποσοτική αύξηση των εμπορικών συναλλαγών, το βάρος πέφτει πλέον στην αναζήτηση στρατηγικών τομέων συμπληρωματικότητας. Το ερώτημα που εγείρεται είναι αν η σχέση αυτή διακρίνεται από ισορροπία ή αν, όπως συχνά προβάλλεται, η Ρωσία εξαρτάται πλέον περισσότερο από την Κίνα.

Ισορροπία, εξαρτήσεις και εναλλακτικές

Μετά τις κυρώσεις που επέβαλε η Δύση στη Ρωσία το '22 λόγω της Ουκρανίας, η ανάγκη της Μόσχας για περαιτέρω εξαγωγικές και οικονομικές διασυνδέσεις με το Πεκίνο είναι αναμφισβήτητη. Η Σπακόφσκαγια διευκρινίζει, ωστόσο, πως «ακόμα κι αν η εξωτερική εικόνα παρουσιάζεται ως ασύμμετρη, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια εξαιρετικά συμπληρωματική σχέση. Κάθε πλευρά καλύπτει ανάγκες της άλλης και έτσι η συνεργασία βαθαίνει διαρκώς».

Η ανάλυσή της δεν παραλείπει να επισημάνει πως η Ρωσία διατηρεί σημαντικές εναλλακτικές συνεργασίες: «Ακόμη και χωρίς την Κίνα, η Ρωσία θα στρεφόταν προς άλλες περιφερειακές δυνάμεις — η Ινδία, για παράδειγμα, θα αποτελούσε στρατηγική προτεραιότητα».

Ο ρόλος του δυτικού παράγοντα και οι ευρωπαϊκές ανησυχίες

Η προσπάθεια της Ουάσινγκτον να «σπάσει» το σινορωσικό άξονα δεν είναι νέα και, όπως επισημαίνει η Σπακόφσκαγια, «αυτές οι πιέσεις έχουν επαναληφθεί ιστορικά, καθώς η στενή συνεργασία Κίνας-Ρωσίας δημιουργεί προκλήσεις για τις ΗΠΑ». Την ίδια ώρα, η στάση της Ευρώπης παρακολουθείται στενά, με το Βερολίνο να καλείται να αναδιαμορφώσει τη στρατηγική του σε ένα μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό σκηνικό.

Όπως υπογραμμίζει η αναλύτρια, «είναι στο χέρι της Ευρώπης να αναπροσαρμόσει την πολιτική της απέναντι στην Κίνα. Χρειάζονται διπλωματικές ισορροπίες και, πιθανώς, μια νέα προσέγγιση. Η στάση της Γερμανίας αναμένεται να κρίνει σε μεγάλο βαθμό την ευρωπαϊκή πορεία».

Τέλος, επισημαίνεται η διαφοροποίηση στην αντιμετώπιση της Κίνας σε σχέση με τη Ρωσία από την Ευρωπαϊκή Ένωση: η Κίνα δεν θεωρείται στρατιωτική απειλή, παρότι προκύπτουν ζητήματα κυβερνοασφάλειας και γεωπολιτικής επιρροής. Κομβικό ζήτημα θα αποτελέσει η στάση του Πεκίνου στην κρίση της Ταϊβάν, η οποία, σύμφωνα με τη Σπακόφσκαγια, θα διαμορφώσει και την ευρωπαϊκή προσέγγιση το επόμενο διάστημα.

Πηγή: Deutsche Welle

Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.