Πέθανε ο Μαρσέλ Οφίλς, ο οσκαρικός σκηνοθέτης που «ξεσκέπασε» τη σιωπή της Κατοχής

Ο Μαρσέλ Οφίλς, ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες ντοκιμαντέρ του 20ού αιώνα, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 97 ετών. Την είδηση του θανάτου του ανακοίνωσε η οικογένειά του, με τον εγγονό του, Αντρέας-Μπενιαμίν Ζάιφερτ, να δηλώνει πως ο σκηνοθέτης «έφυγε ήρεμα στις 24 Μαΐου».

Γιος του εμβληματικού σκηνοθέτη Μαξ Οφίλς, ο Μαρσέλ έγραψε τη δική του ιστορία στον διεθνές κινηματογράφο, αντιμετωπίζοντας με τόλμη και ευθύτητα τις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής.

Το έργο-ορόσημο του, το ντοκιμαντέρ «Ο Οίκτος και η Θλίψη» (The Sorrow and the Pity), προκάλεσε σάλο όταν κυκλοφόρησε. Αντίθετα με το αφήγημα της μαζικής αντίστασης των Γάλλων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Οφίλς παρουσίασε, με ντοκουμέντα και προσωπικές μαρτυρίες, την πραγματικότητα της συνεργασίας πολλών πολιτών με το ναζιστικό καθεστώς.

Μέσα από συνεντεύξεις με Γερμανούς αξιωματικούς, Γάλλους συνεργάτες της κυβέρνησης Βισί και μέλη της αντίστασης, ο σκηνοθέτης ξεδίπλωσε την ηθική ασάφεια και την πολυπλοκότητα των καιρών, φέρνοντας στο φως μια πραγματικότητα που πολλοί προτιμούσαν να ξεχάσουν.

Το έργο του απέκτησε ιστορική σημασία όχι μόνο για την τόλμη του, αλλά και για την αισθητική του ποιότητα και τη σε βάθος έρευνα. Ο Μαρσέλ Οφίλς, πέρα από τον τίτλο του Οσκαρικού σκηνοθέτη, υπήρξε ένας βαθύς στοχαστής της ανθρώπινης φύσης και της μνήμης.

Η απώλειά του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον κόσμο του ντοκιμαντέρ και της ιστορικής αλήθειας. Ωστόσο, το έργο του θα συνεχίσει να εμπνέει και να προβληματίζει, υπενθυμίζοντας πως ο κινηματογράφος μπορεί να είναι εργαλείο αποκάλυψης, κάθαρσης και μνήμης.