«Σηματοδοτεί μια σεισμική αλλαγή»: Τι σημαίνει η καταδίκη του Ζεράρ Ντεπαρντιέ για τη Γαλλία

Οι 2 γυναίκες –μία 54χρονη επίρροθος σκηνοθέτη και μια 34χρονη ενδυματολόγος– περιέγραψαν ότι ο Ντεπαρντιέ τις παρενόχλησε με άσεμνες κινήσεις και χυδαία σχόλια.

Διαβάστε επίσης: Ένοχος για σεξουαλική επίθεση ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ - Καταδικάστηκε σε 18 μήνες φυλακή

Ο 76χρονος ηθοποιός, θρύλος του γαλλικού κινηματογράφου με περισσότερους από 200 ρόλους σε ταινίες και σειρές, καταδικάστηκε σε 18 μήνες με αναστολή, πρόστιμο 29.000 ευρώ και καταγράφηκε στο μητρώο σεξουαλικών εγκλημάτων της Γαλλίας.

Ο δικηγόρος του ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ασκήσει έφεση.

Το τέλος μιας εποχής

Περισσότερες από 20 γυναίκες έχουν κατηγορήσει τον Ντεπαρντιέ στο παρελθόν, όμως αυτή είναι η πρώτη σκέψη που έφτασε στη Δικαιοσύνη.

Όπως σημειώνει η συγγραφέας Ανιές Πουαριέ, η ετυμηγορία αυτή είναι «ισχυρή και συμβολική».

«Όταν πέφτει ένα μνημείο, η πτώση είναι πάντα ηχηρή», λέει στο BBC.

«Η βιομηχανία του κινηματογράφου τον είχε ήδη καταδικάσει – δεν έχει γυρίσει ταινία τα τελευταία 3 χρόνια. Η σταδιοδρομία του έχει τελειώσει».

«Σκιά» στις Κάννες

Η «σκιά» της υπόθεσης σκέπασε το ξεκίνημα του Φεστιβάλ των Καννών. Η πρόεδρος της φετινής κριτικής επιτροπής, Ζιλιέτ Μπινός –που έχει συνεργαστεί με τον Ντεπαρντιέ– δήλωσε πως «δεν είναι πια ιερός», υπονοώντας τη ως τώρα κυριαρχία του στον χώρο.

Η αρχισυντάκτρια πολιτιστικού του France 24, Εύα Τζάκσον, σημειώνει πως «ο Ντεπαρντιέ υπήρξε ένας από τους αγαπημένους "γιους" του Φεστιβάλ των Καννών. Η πτώση του συμβολίζει μια βαθιά μεταποίηση στη Γαλλία, που ενδεχομένως ήρθε αργότερα από το Χόλιγουντ, αλλά πλέον είναι εδώ».

Το κύμα του #MeToo στη Γαλλία

Πέρυσι, το Γαλλικό #MeToo κυριάρχησε στο φεστιβάλ. Η ηθοποιός Ζυτί Γκοντρές παρουσίασε την ταινία μικρού μήκους «Κι εγώ», στην οποία εμφανίζονται εκατοντάδες θύματα σεξουαλικής κακοποίησης να στέκονται σιωπηλά στους δρόμους του Παρισιού. Η ίδια έχει καταγγείλει σεξουαλική επίθεση από τους σκηνοθέτες Μπενουά Ζακό και Ζακ Ντουαγιόν, οι οποίοι αρνούνται τις κατηγορίες.

Στο φετινό διαγωνιστικό τμήμα, συμμετέχουν επτά ταινίες από γυναίκες σκηνοθέτιδες. Μία από αυτές, η «Ο Ήχος της Πτώσης» της Μάσα Σιλίνσκι, αγγίζει την κακοποίηση ανήλικων κοριτσιών στο περιορισμοί της οικογένειας. Η συζήτηση για την κακοποίηση στον κινηματογράφο έχει πλέον κεντρική θέση, παρόλο που ακόμα λίγες παραγωγές τολμούν να το προσεγγίσουν ανοιχτά.

Δικαστικές εξελίξεις και αλλαγές

Η μεταποίηση όμως δεν περιορίζεται στον κινηματογράφο. Τον Δεκέμβριο του 2024, ο Ντομινίκ Πελικό και άλλοι 50 άνδρες καταδικάστηκαν για ομαδικό βιασμό της συζύγου του, Ζιζέλ Πελικό. Τον Φεβρουάριο, ο σκηνοθέτης Κριστόφ Ρουζιά καταδικάστηκε για σεξουαλική επίθεση στην Αντέλ Ενέλ όταν ήταν παιδί – μια καταγγελία που οδήγησε την ηθοποιό να εγκαταλείψει τη βιομηχανία το 2023, καταγγέλλοντας «γενικευμένη ανοχή απέναντι στους θύτες».

Ο Μπενουά Ζακό έχει επίσης κατηγορηθεί για βιασμό 2 ηθοποιών, τις οποίες αρνείται.

Ένας πλανήτης που αλλάζει

Η Τζάκσον επισημαίνει ότι οι νέοι ηθοποιοί καταγγέλλουν πλέον πιο ανοιχτά γεγονότα κακοποίησης. «Το μοντέλο ισχύος στους χώρους των γυρισμάτων καταρρέει. Οι πράξεις αυτές δεν γίνονται πλέον αποδεκτές».

Ωστόσο, μια κοινοβουλευτική έκθεση του 2024 υπό την καθοδήγηση της βουλευτού Σαντρίν Ρουσό κατέληξε ότι η κακοποίηση είναι «ενδημική» στη γαλλική βιομηχανία ψυχαγωγίας και η προαγωγή ελάχιστη. Η έκθεση πρότεινε 86 μέτρα, μεταξύ των οποίων η παρουσία συντονιστών οικειότητας για ερωτικές σκηνές – σήμερα μόλις τέσσερις εργάζονται σε όλη τη Γαλλία, σε διάσταση με τους 100 στις ΗΠΑ.

Χαρακτηριστική της κοινωνικής αλλαγής είναι η αντίδραση στα ερμηνεύματα του συνηγόρου του Ντεπαρντιέ, Ζερεμί Ασού, ο οποίος χαρακτήρισε τις 2 γυναίκες «υστερικές» και «φεμινίστριες». Ο δικαστής το καταδίκασε δημόσια, επιβάλλοντας πρόστιμο 2.000 ευρώ. Όπως σημειώνει η Τζάκσον: «Ο Ντεπαρντιέ ανήκει πλέον σε άλλη εποχή. Και έτσι αντιμετωπίζονται και οι υποστηρικτές του».

Λίγες ημέρες πριν την καταδίκη, η 90χρονη Μπριζίτ Μπαρντό αποκάλεσε τον Ντεπαρντιέ «ιδιοφυΐα» και κατήγγειλε ότι «κάθε ταλαντούχος που αγγίζει το πίσω μέρος μιας κοπέλας, καταδικάζεται στην πυρά». Μια άποψη που η νέα γενιά θεωρεί πλέον ξεπερασμένη.