Τίνο Καντεβέρε: Ένας «φάρος» ανθρωπιάς στη Ζιμπάμπουε

Ο Τίνο Καντεβέρε παραμένει ακόμη στη Γαλλία, τακτοποιώντας τις τελευταίες του εκκρεμότητες πριν επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη την ερχόμενη Δευτέρα (21/07), όπου θα ολοκληρωθεί και επίσημα η μεταγραφή του στον Άρη.

Σε κάθε μετακίνηση ποδοσφαιριστή, το επίκεντρο βρίσκεται φυσικά στις αγωνιστικές του ικανότητες. Ο Καντεβέρε όμως δεν είναι ένας ακόμη επιθετικός. Πρόκειται για έναν τεχνίτη, ταχύτατο φορ, με ικανότητα να κινείται έξυπνα σε περιορισμένους χώρους και να προσφέρει ένταση και πίεση και χωρίς την μπάλα. Πίσω όμως από τη διετία-απογείωση στη Χάβρη (2018–2020) και την ακριβή μεταγραφή του στη Λιόν έναντι 12 εκατομμυρίων ευρώ, κρύβεται μια ανθρώπινη διαδρομή: από τα χαμηλά της ζωής στη Ζιμπάμπουε, ως την κορυφή.

Ο Τίνο γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1996, στην πρωτεύουσα της Ζιμπάμπουε, το Χαράρε. Μεγάλωσε σε μια οικογένεια όπου το ποδόσφαιρο ήταν καθημερινότητα. Ο πατέρας του διατηρούσε ποδοσφαιρική ακαδημία και τα πρώτα του σουτ τα έκανε ξυπόλητος, μαζί με τα αδέρφια του. Όλοι όμως αναγνώριζαν ότι ο μικρός Τίνο είχε κάτι ξεχωριστό. «Από τότε φαινόταν πως είχε έμφυτο ταλέντο. Παίζαμε όλοι για διασκέδαση… αλλά με τον Τίνο ήταν αλλιώς», έχει πει χαρακτηριστικά ο αδερφός του.

Ξεκίνησε επαγγελματικά στην Harare City και από εκεί άνοιξε τα φτερά του για την Ευρώπη. Η πρώτη του στάση ήταν η Τζουγκάρντεν στη Σουηδία, όμως το πραγματικό του «ξέσπασμα» ήρθε στη Χάβρη, στη 2η κατηγορία της Γαλλίας, όπου σκόραρε ακατάπαυστα. Η Λιόν δεν άργησε να τον αποκτήσει. «Ήταν το χέρι του Θεού», είχε δηλώσει για εκείνη την εποχή. «Κάθε φορά που σκοράρω, είναι σαν να το κάνω για πρώτη φορά. Η συγκίνηση δεν φεύγει ποτέ».

Από τα λόγια του φαινόταν η βαθιά του σχέση με τη Λιόν. Ένας από τους λόγους που την επέλεξε ήταν ο θαυμασμός του για τον Καρίμ Μπενζεμά: «Ο Μπενζεμά ήταν πάντα από τους αγαπημένους μου. Η Λιόν ήταν κάτι ξεχωριστό γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο».

Η καριέρα του στο γαλλικό πρωτάθλημα ήταν πλούσια σε εμπειρίες αλλά και προκλήσεις. Στη Λιόν ξεκίνησε… εκρηκτικά αλλά δεν βρήκε σταθερό ρόλο και τελικά αποχώρησε για την Ναντ. Το 2024 τραυματίστηκε σοβαρά στον μηρό και έμεινε εκτός αγώνων για περίπου πέντε μήνες. Η επιστροφή του στη δράση δεν συνοδεύτηκε από πολλά γκολ, όμως ο ίδιος δεν πτοήθηκε. «Ο ρόλος του επιθετικού δεν είναι μόνο να σκοράρει. Καμιά φορά πρέπει να γυρίσεις πίσω, να δουλέψεις για την ομάδα. Το ποδόσφαιρο είναι συλλογική υπόθεση».

Παρότι άφησε πίσω του τη φτώχεια της Ζιμπάμπουε από νωρίς, δεν ξέχασε ποτέ τις ρίζες του. Ούτε παρασύρθηκε από τον πλούτο που ήρθε με τις μεταγραφές του. Αντίθετα, χρησιμοποίησε την επιτυχία του για να δώσει πίσω στην κοινότητα που τον ανέθρεψε, ιδρύοντας το Kadewere Foundation.

Από το 2019 διοργανώνει τουρνουά στην περιοχή Highfield, εκεί όπου μεγάλωσε, με στόχο να αναδείξει νέα ταλέντα και να κρατήσει τους νέους μακριά από κοινωνικές παγίδες, όπως τα ναρκωτικά. «Υπάρχει απίστευτο ταλέντο στο Highfield. Μέσα από τέτοιες δράσεις, τα παιδιά μπορούν να δείξουν ποιοι είναι και να βρουν διέξοδο», είχε πει χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, το καλοκαίρι του 2024, έκανε δωρεά αθλητικού εξοπλισμού -μπάλες, κιτ, φαρμακεία πρώτων βοηθειών- στο παλιό του σχολείο, το Prince Edward High School στο Χαράρε. Ήταν η δική του ένδειξη ευγνωμοσύνης προς το ίδρυμα που τον στήριξε.