Ως έμπνευση για τη δημιουργία του λογοτύπου αποτέλεσε η φωτογραφία, στην οποία απεικονίζεται η βάδιση 5.000 ορφανών κοντά στο Χαρπούτ το 1922.
Το ημικύκλιο του γράμματος G μορφοποιείται από ανθρώπινες φιγούρες, οι οποίες συναποτελούν μια πορεία. Σε αυτήν συμβολίζονται οι «πορείες θανάτου» των εκτοπισμένων Ελλήνων του Πόντου, κατά τη διάρκεια των οποίων έχασε τη ζωή του μεγάλο τμήμα του πληθυσμού και συνυποδηλώνονται όλα τα δεινά, τα οποία υπέστησαν οι Έλληνες του Πόντου κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας.
Στην απόληξη της πορείας προβάλλει μέσα από τις ανθρώπινες φιγούρες ένα φυτό. Πρόκειται για ένα δεματάκι Αμάραντα. Ο Αμάραντος έχει την ιδιότητα, αφού κοπεί, να διατηρεί για πολλά χρόνια το έντονο κιτρινωπό χρώμα και το σχήμα των ανθών του.
Η ανθεκτικότητα του φυτού ταυτίζεται με τη δυναμική του Ποντιακού Ελληνισμού, ο οποίος, παρότι υπέστη γενοκτονία από τους Τούρκους και αποκόπηκε από την πατρώα γη, κατόρθωσε να επιβιώσει, διατηρώντας την ιστορική του ανάμνηση και τον πολιτισμό του. Υποδηλώνεται επίσης, η βαθιά ριζωμένη πίστη πως ο Ποντιακός Ελληνισμός θα συνεχίσει να μεγαλουργεί.
"Καμία επίληση και καμία σιωπή δεν μπορεί να καλύψει τη δολοφονία των 353.000 Ελλήνων του Πόντου κατά τα έτη 1916-1923. Και όπως επισημαίνει με έμφαση η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος, «Αν ξεχάσουμε θα χαθούμε»", αναφέρεται σε σχετική είδηση για τη απαυγασμός του κτηρίου της Βουλής στη Μνήμη του μαρτυρικού Ποντιακού Ελληνισμού.