Τους εαυτούς μας να κατηγορούμε πρώτα και μετά τη Μέρκελ

Aς μην ελεεινολογούμε τη Μέρκελ ή τον μακαρίτη Σόιμπλε για τα μνημόνια. Τους εαυτούς μας πρέπει να κατηγορούμε και τους πολιτικούς μετά το 2010, που διαχειρίστηκαν την κρίση.

Η πολιτική της Γερμανίας είναι μερκαντιλιστική στην Ευρώπη και θέλει χώρες που μπορεί να ελέγχει, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Το ξέραμε, όπως ξέρουμε ότι μεταξύ των κρατών υπάρχουν ισορροπίες και η οικονομία παίζει σημαντικό ρόλο.

Αν έχεις καλή οικονομία, η Γερμανία και η κάθε Γερμανία δεν μπορεί να σου επιβάλει τους όρους της. Όταν όμως είσαι γονατισμένος και περιφέρεσαι με προτεταμένη τη χείρα για δανεικά, ουδείς σε σέβεται και εύκολα σε ποδοπατάνε.

Από το 2010 και μετά, η Ελλάδα απώλεσε πολλές από τις κύριες υποδομές της (λιμάνια, αεροδρόμια κ.λπ.), που με το πρόσχημα της αποκρατικοποίησης για να λειτουργήσουν καλύτερα πέρασαν στα χέρια ξένων συμφερόντων. Και τα γερμανικά πήραν μεγάλο μερίδιο, καθώς η Γερμανία ήταν τότε η κυρίαρχη χώρα στην Ε.Ε. και επέβαλε τους δικούς της όρους στις ελληνικές κυβερνήσεις.

Οι τελευταίες ελάχιστα ενδιαφέρθηκαν για να μεταρρυθμίσουν τη χώρα. Μετά τη χρεοκοπία, η τρόικα επέβαλε σκληρές πολιτικές, με τις ελληνικές κυβερνήσεις να προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο, φοβούμενες το κλίμα δυσαρέσκειας στην κοινωνία. Αυτό το κλίμα εκμεταλλεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και καβάλησε το κύμα, χωρίς όμως να καταφέρει να αλλάξει τη δομή της οικονομίας και του κράτους.

Και δεν είναι μόνο ότι πήγε σε ένα τρίτο (αχρείαστο λένε οι επικριτές του) μνημόνιο, αλλά ότι εξάντλησε τη δυναμική του σε διαχειριστικές πολιτικές χωρίς φαντασία. Επαίρεται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι μας έβγαλε από τα μνημόνια. Είναι αλήθεια μόνο εν μέρει, καθώς οι εφαρμοστικοί νόμοι συνεχίζουν να υπάρχουν και το υπερταμείο -δείγμα εξαρτημένης οικονομίας- θα κάνει κουμάντο σε μεγάλο κομμάτι της δημόσιας περιουσίας για 100 χρόνια.

Οι ξένοι -με πρωτεργάτες τους Γερμανούς- επέβαλαν τα μνημόνια, που ήταν η βαριά πληρωμή για τα λάθη μας και τα οποία έδωσαν τη δυνατότητα για μια νέα οικονομική εξάρτηση μακράς διάρκειας.

Η τελευταία, για να αναταχθεί, πρέπει να γίνει κοινός τόπος των πολιτικών κομμάτων, που σήμερα άδουν περί πολλών, αγνοώντας τα ουσιαστικά ζητήματα που σχετίζονται με την επιβίωση της χώρας.

Οι ξένοι, με τα μνημόνια, πέρασαν από ψιλό κόσκινο την οικονομία και κατέληξαν ότι χρειάζεται εσωτερική υποτίμηση, για να γίνει ανταγωνιστική. Η χώρα απώλεσε περισσότερο από το 25% του ΑΕΠ, άνοιξε αγορές υιοθέτησε υπερμοντέρνες νομοθεσίες, αλλά την περιβόητη ανταγωνιστικότητα δεν την πέτυχε, όπως δείχνουν τα στοιχεία για το εμπορικό έλλειμμα, που είναι και ο καθρέφτης της οικονομίας.

Οι Γερμανοί αλλά και οι άλλοι που συνέβαλαν στη «διάσωση» της Ελλάδος είδαν τα μνημόνια ως ευκαιρία, για να εισέλθουν σε κρίσιμους τομείς της χώρας. Την αφορμή, δυστυχώς, τη δώσαμε εμείς, οι Έλληνες, και γι’ αυτό τα καλά λόγια της Μέρκελ μόνο αθώα δεν είναι!